Kunstsite deSingel

Het gebouw en de omgeving

Vier torens

Toen Léon Stynen aan het ontwerp voor het Vlaams Muziekconservatorium begon, had hij een introverte muziekcampus voor ogen, gelegen in het rustige parklandschap van de Antwerpse stadsrand. Achter het stedenbouwkundig ontwerp dat Stynen voor de Wezenberg maakte, ligt het idee van ‘stad in het groen’: een landschap dat voortborduurt op de groene heuvels en het water van de vestinggrachten. Daarin zouden verschillende torens komen. Van dat plan werden uiteindelijk slechts fragmenten uitgevoerd, met de realisatie van de BP-building (nu kantoorgebouw), het Crest-Hotel (nu Crown Plaza) en deSingel.
Kort na de voltooiing van de eerste fase in 1968 – de onvolledige achtvorm van het Conservatorium – zoefde het verkeer van de Antwerpse ring en de spoorlijn achter het gebouw door en rukte de stad onherroepelijk op richting Wezenberg.
De nieuwe vleugel keert zich niet af van de drukke verkeersaders. Stéphane Beel positioneerde het gebouw juist op de plek waar de polsslag van de stad het meest voelbaar is. Op verschillende plaatsen in het gebouw bieden grote raampartijen uitzicht op dit schouwspel van beweging en vertraging, met de stedelijke skyline als achtergrond.

'.$image['alt'].'